Słownik polsko-niemiecki. 2014.
czujny — czujnyni, czujnyniejszy «zwracający na wszystko baczną uwagę; czuwający, baczny, uważny; łatwo coś wyczuwający, wyczulony, wrażliwy» Czujny pies. Czujna straż. Czujne ucho chwytało każde słowo. Wychowywać się pod czujnym okiem matki. ◊ Mieć… … Słownik języka polskiego
czuły — czuli, czulszy 1. «odnoszący się do kogoś z miłością, tkliwością, serdecznością, będący wyrazem czyjejś miłości, tkliwości, serdeczności; kochający, tkliwy, serdeczny; rzewny, wzruszający» Czuły opiekun. Czułe spojrzenia, uściski. Był dla niej… … Słownik języka polskiego
ostry — ostrzy, ostrzejszy 1. «o narzędziach, przyrządach, przedmiotach itp.: mający kłujące zakończenie lub tnącą, wyostrzoną krawędź przeznaczoną do cięcia, krajania» Ostry nóż. Ostra siekiera. ∆ Ostry nabój «podstawowy rodzaj naboju z pociskiem do… … Słownik języka polskiego
wyczulić — dk VIa, wyczulićlę, wyczulićlisz, wyczul, wyczulićlił, wyczulićlony wyczulać ndk I, wyczulićam, wyczulićasz, wyczulićają, wyczulićaj, wyczulićał, wyczulićany «uczynić kogoś bardziej wrażliwym, czułym na coś; uwrażliwić, uczulić» Wyczulić kogoś na … Słownik języka polskiego
ostry — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, ostrytrzy, ostrytrzejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mający tnącą krawędź lub kłujące zakończenie umożliwiające cięcie, krojenie, kłucie, skaleczenie; nietępy : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyczulać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyczulaćam, wyczulaća, wyczulaćają, wyczulaćany {{/stl 8}}– wyczulić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wyczulaćlę, wyczulaćli, wyczulaćlony {{/stl 8}}{{stl 7}} sprawiać, że ktoś staje się bardziej czuły, wrażliwy na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
